Lastige busreis
Door: S.C. Landkroon
Blijf op de hoogte en volg Sandra Cerena
09 November 2009 | Zuid-Afrika, Pretoria
Hellow! 06-11-2009
Vandaag was het dan -niet eindelijk- zover, ik ga Ukutula inruilen voor Umkwali. Eerst moest ik nog even mijn koffer zien dicht te krijgen. Nou uiteindelijk is het gelukt, maar is de koffer niet meer heel. Juan (uitgesproken als John :S) zou mij wegbrengen naar een plaats die mij nooit verteld was door de organisatie :S. We vertrokken iets over zessen (ipv 05.30). Onderweg nam Joan contact op met de organisatie die hem even doodleuk vertelde dat ik vandaag in Joburg moest blijven omdat ik te laat zou zijn. Uiteindelijk werd ik gedropt midden in de stad, want Joan moest gasten ophalen bij het vliegveld (andere kant van de stad). Gelukkig kwam al snel iemand aanrijden van Awesome Travel die mij alsnog wilde proberen naar de bus te brengen. Na eerst nog even van auto te wisselen bleek dat ik nog op tijd was omdat er vertraging was. De bus zou in een keer doorrijden naar Polokwani. Natuurlijk deed hij dat niet maar moest ik in een keer overstappen op een bus die ook al vertraging had. Gelukkig had ik een paar aardige mensen leren kennen die mij hielpen met mijn bagage en zorgen dat ik in de goede bus kwam. Heel fijn deed de ATM (pinautomaat) het ook niet, en kon ik dus niks te eten/drinken kopen terwijl het ontzettend heet was en de airco kapot :@. Maar die lieve mensen kochten gelukkig wat voor mij. Uiteindelijk kwam ik pas rond 17.00 uur aan in Polokwani waar ik opgehaald werd door Anthony en zijn vrouw Emma en hun kindje. Vanaf daar was het nog eens twee uur rijden naar de farm. Eenmaal op de farm aangekomen was het ook nog een hele weg naar hun huis. Daar hadden we nasi gegeten. Het was gelijk heel erg anders en vreemd. Ipv uitgebreid aan tafel eten met zo’n 15 personen, was het simpel met zijn vieren. Daarnaast werd al snel duidelijk dat dit gewoon echt een heel erg ander project is. Maargoed we gaan het zien natuurlijk, ik moet er gewoon aan wennen. Ik lag rond 22.00 uur in bed. In een tent met daarnaast een gesloten ruimte gemaakt van hout met mijn douche en toilet. Ik ben benieuwd wat mij gaat brengen de komende twee weken.
Liefs sandra
Vandaag was het dan -niet eindelijk- zover, ik ga Ukutula inruilen voor Umkwali. Eerst moest ik nog even mijn koffer zien dicht te krijgen. Nou uiteindelijk is het gelukt, maar is de koffer niet meer heel. Juan (uitgesproken als John :S) zou mij wegbrengen naar een plaats die mij nooit verteld was door de organisatie :S. We vertrokken iets over zessen (ipv 05.30). Onderweg nam Joan contact op met de organisatie die hem even doodleuk vertelde dat ik vandaag in Joburg moest blijven omdat ik te laat zou zijn. Uiteindelijk werd ik gedropt midden in de stad, want Joan moest gasten ophalen bij het vliegveld (andere kant van de stad). Gelukkig kwam al snel iemand aanrijden van Awesome Travel die mij alsnog wilde proberen naar de bus te brengen. Na eerst nog even van auto te wisselen bleek dat ik nog op tijd was omdat er vertraging was. De bus zou in een keer doorrijden naar Polokwani. Natuurlijk deed hij dat niet maar moest ik in een keer overstappen op een bus die ook al vertraging had. Gelukkig had ik een paar aardige mensen leren kennen die mij hielpen met mijn bagage en zorgen dat ik in de goede bus kwam. Heel fijn deed de ATM (pinautomaat) het ook niet, en kon ik dus niks te eten/drinken kopen terwijl het ontzettend heet was en de airco kapot :@. Maar die lieve mensen kochten gelukkig wat voor mij. Uiteindelijk kwam ik pas rond 17.00 uur aan in Polokwani waar ik opgehaald werd door Anthony en zijn vrouw Emma en hun kindje. Vanaf daar was het nog eens twee uur rijden naar de farm. Eenmaal op de farm aangekomen was het ook nog een hele weg naar hun huis. Daar hadden we nasi gegeten. Het was gelijk heel erg anders en vreemd. Ipv uitgebreid aan tafel eten met zo’n 15 personen, was het simpel met zijn vieren. Daarnaast werd al snel duidelijk dat dit gewoon echt een heel erg ander project is. Maargoed we gaan het zien natuurlijk, ik moet er gewoon aan wennen. Ik lag rond 22.00 uur in bed. In een tent met daarnaast een gesloten ruimte gemaakt van hout met mijn douche en toilet. Ik ben benieuwd wat mij gaat brengen de komende twee weken.
Liefs sandra
-
11 November 2009 - 21:59
John:
De meeste veranderingen gaan hetzelfde:
-vooraf kijk je er naar uit,
-als het zover is wil je eigenlijk niet vertrekken (je hebt bijna geen zin meer),
- als je er net bent begin je echt te twijfelen of je er wel goed aan hebt gedaan,
- na een tijdje ontdek je nieuwe mensen, dieren, leuke dingen en
- aan het eind heb je weer een slecht gevoel omdat je iets moet achterlaten.
Volgens mij is het heel goed/normaal dat je even met onrustig gevoel zit. Zou wel heel gek zijn als het je niet zou raken.
Waarschijnlijk ben je een heel normaal en gezond mens!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
