Ukutula - Reisverslag uit Johannesburg, Zuid-Afrika van Sandra Cerena Looff-Landkroon - WaarBenJij.nu Ukutula - Reisverslag uit Johannesburg, Zuid-Afrika van Sandra Cerena Looff-Landkroon - WaarBenJij.nu

Ukutula

Door: S.C. de Looff-Landkroon

Blijf op de hoogte en volg Sandra Cerena

10 September 2014 | Zuid-Afrika, Johannesburg

Zondag 7 september

We hadden een heerlijke lange nachtrust achter de rug. Alleen de mooie witte huiskat Jinxy was stiekem binnen geslopen en erbij gaan liggen, gezellig gheghe. Toen we wakker waren was er een uitgebreid ontbijt klaargezet voor ons allemaal. Kim (hun dochter) kwam ook ontbijten met haar vriend. Gezellige boel met z'n achten aan het ontbijt dus. Leuk om elkaar van alles te vragen over de gewoonte in Nederland en Zuid-Afrika. Betere manier om een cultuur beter te leren kennen dan bij een gezin wonen is er bijna niet, super gewoon. Helaas was er voor Kim wat tussen gekomen, dus ging zij niet mee naar Ukutula. Aangezien Billy in eerste instantie het verkeerde adres invoerde zaten we bijna ergens anders, gelukkig kwamen we daar op tijd achter. Onderweg kregen we nog een 'leuk' verhaal te horen. Jullie kennen vast allemaal die film The Hangover, waarin die gek met die baard een giraf kocht en op de snelweg vervoerde. Dat hij dus op een gegeven moment onder een viaduct doorreed waardoor de nietsvermoedende giraf zijn kop verloor. Ja dat, hier is dat dus een week geleden echt gebeurd. Aaahhh zielig toch. En dat terwijl zijn medepassagier die ook giraf was wel gewoon bukte en het overleefde. Eenmaal aan de poort van Ukutula was ik blij en kon niet wachten naar binnen te gaan. Onze weg werd al snel gekruist door een mega grote struisvogel. Eenmaal aangekomen op de lodge schrok ik een beetje, alles was veranderd. Veel groter, mooier en luxer allemaal. Helaas dus bijna onherkenbaar voor mij. Maar dat mag natuurlijk de pret niet drukken. Wij zaten met z'n zessen in een groep gedeeld die samen begeleid zouden worden door een ranger. Daar waren er trouwens ook weinig van over haha. Naast de eigenaar was er nog maar een waar ik mee samen gewerkt had. We begonnen met het knuffelen van de cubs. Die reactie van Patrick toen hij die kleine poezesnoesjes zag was zo schattig; aahh zijn ze zo klein? Nadat er verteld was wat je vooral niet mocht doen gingen we op de grond zitten en kregen we babyleeuwtjes om mee te spelen. De eerste die ik kreeg zorgde ook gelijk voor de grootste schade haha. Ik zit helemaal onder de welbekende kleine maar pijnlijk brandende krasjes. Een half uur mochten we foto's maken, knuffelen, aaien en met ze spelen... Zo cute! Toen we weg liepen kwamen er paar achter ons aan op hun schattige halfdronken loopmanier haha. We gingen een stapje ouder opzoeken. De cubs waren pas vier weken, nu gingen we naar een paar maten groter van vier maanden ongeveer. We mochten niet te veel losse spullen mee naar binnen nemen want dat zou niet heel terug komen, oh jeej. Deze waren een stuk speelser en sterker ja. Je moest erg uitkijken of ze vraten je schoenen op en beten in je enkels. Ik kon het zelf natuurlijk niet laten ze daar juist in uit te dagen gheghe. Daarna gingen we naar de Cheetah's. Daar was Emma, een oude bekende van mij. Helaas scheen ze nu niet meer zo vriendelijk te zijn dus konden we haar nu alleen achter een hek bewonderen. Na een uur kregen we een drankje met wat lekkers erbij, was netjes geregeld allemaal. Daarna kregen we een rondleiding bij de grotere leeuwen en de tijgers, wat geweldig weer. Na zo'n ervaring als dit wil je niet meer naar de dierentuin om zielige diertjes in een kooi te bekijken van een grote afstand. Toen gingen we met een deel van de groep de lionwalk doen. Ook weer een tegenvaller, helaas. De regels waren aangescherpt, we mochten ze niet aanraken. Jah euhhhh daar komen we toch voor ppff. We mochten niet voor ze lopen of op dezelfde hoogte gaan zitten. We waren met 10 man en we liepen maar met vier leeuwen, helaas helaas. Ik was echt versteld. Maargoed we moesten er toch maar wat van maken. En nog steeds zijn er natuurlijk weinig mensen die kunnen zeggen dat ze met leeuwen gewandeld hebben, wat een prachtbeesten zijn het toch. Net echte katjes hoe ze met elkaar spelen, zo schattig. We zouden hier eigenlijk blijven eten maar de rest van de familie vond het erg duur. Haha ja hebben wij niet bij nagedacht maar avondeten voor €14,- pp is goedkoop voor ons, maar dat schijnt dus meer dan het dubbele te zijn van wat je normaal betaald voor avondeten. We besloten dus lekker ergens anders te gaan eten. En aangezien B&B al veel betaalde voor ons was dit etentje van ons. Prachtig want we betaalde uiteindelijk een prijs voor zes man wat we normaal voor twee personen uitgaven. We hebben heerlijk gegeten. Dat vlees hier kan NL nog eens van leren zo puur en echt, zo lekker mjammmjamm. In de auto terug viel ik als gewoonlijk al snel in slaap. Na nog een kleine stop op een berg met een prachtig uitzicht over verlicht Johannesburg reden we naar huis terug. Daar doken we snel ons bedje in aangezien de wekker al vroeg stond. Morgen zou onze echte reis beginnen.

Liefs van ons!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sandra Cerena

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 162
Totaal aantal bezoekers 82452

Voorgaande reizen:

05 September 2014 - 24 September 2014

Backpacken in Zuid-Afrika

26 December 2012 - 17 Januari 2013

Rondreis Colombia

15 Juli 2011 - 13 Augustus 2011

Reisbegeleidster bij Simbo

14 Maart 2010 - 05 April 2010

Ukutula: Place of Quiet

05 Februari 2010 - 07 Maart 2010

Zell am Ziller (Skilerares bij Schischule Lechner)

05 Oktober 2009 - 22 November 2009

Lion Breeding & Research / Cheetah Conservation

02 December 2007 - 29 Maart 2008

Gerlos (Skilerares bij Michi's Schischule)

Landen bezocht: