Eerste werdag
Door: S.C. Landkroon
Blijf op de hoogte en volg Sandra Cerena
08 Februari 2010 | Oostenrijk, Zell am Ziller
Hallo allemaal,
Vannacht werd ik dus mooi wakker om 03.00 uur. Ik werd wakker van het geluid van een sleutel die in hetsleutelgat geduwd werd. Maarja omdat ik de sleutel er binnen natuurlijk in hat zitten ging de deur niet open. Ik mijn lekkere warme bedje uit om toch maar open te doen. Mijn kamergenootje (die er dus normaal nooit is) kwam terug. Zelf schrok ze natuurlijk ook even toen er in een keer een vreemd iemand in haar kamer was. Na wat uitleg was het verder geen probleem natuurlijk. Na wat gestommel sloop zei ook het bed in, en ging ik ook weer verder met slapen. Vlak voor de wekker ging werd ik wakker. Een uur of 07.00 stond ik op om me een beetje op te frissen en in mijn hippe -weer- rode skipak te hijsen. Met moeite kreeg ik wat eten naar binnen maargoed het moet wel he als we in een keer zo sportief aan de gang gaan. Ik nam maar mijn oude ski’s mee naar boven omdat ik niet wist wat de bedoeling van vandaag was. Gelukkig kon ik samen met een paar andere meerijden naar de skiliften. We waren 08.30 al boven op de berg. Het weer viel nog best mee. Het was gestopt met sneeuwen en heel heel in de verte zag je dat de zon wilde doorbreken. Met een groep skileraren gingen we naar boven om even in te skiën, wat natuurlijk zeker in mijn geval wel handig is. Haha nou het was echt wel weer even wennen. Daarnaast hadden mijn oude ski’s hard een waxbeurd nodig. Beneden kregen we rond half tien een kleine toespraak van Andreas (de skischoolhouder). Hij vertelde mij dat ik vandaag mee kon kijken bij verschillende groepen kinderen. Ik begon natuurlijk met de jonge beginnertjes van een jaar of vier gemiddeld. Samen met een Deens meisje (Marie-Louise) en een Nederlandse wat oudere vrouw (Jolanda). Ook hier was het eerst verzamelen bij een bordje en de kaartjes inzamelen (bewijs dat ze betaald hadden), om vervolgens met een treintjesachtig ding met een snowscooter ervoor naar Funland gebracht te worden. Daar begonnen we met een opwarming waar ik het zelf al warm van kreeg. Daarna lieten we ze eerst op één ski heen en weer lopen om het gevoel te krijgen. Gelukkig waren ze al snel toe aan twee ski’s. Nu was het heel simpel. Een voor een naar beneden slingeren in de hoop dat ze een pizzapunt met de ski’s maken. Erg rommelig dus haha. Om 12.00 uur hadden de kinderen (en ik dus ook) middagpauze en gingen ze met de ouders wat eten. Ik at met de andere skileraren… natuurlijk een overheerlijke oude vertrouwde spaghetti bolognese voor de halve prijs (A). ’S middags ging ik met een Deen mee die kinderen had die al bochtjes maakte en op de blauwe piste konden. Dat ging gelukkig allemaal wat sneller achterelkaar. Al waren ze niet zo’n ster in de sleepjeslift en lagen ze regelmatig op de grond. Na een uurtje daar meegekeken te hebben ging ik een stapje terug naar een klasje met kinderen die echt net bochtjes konden. Al snel was het 15.00 uur en tijd om te stoppen. De hele dag hadden de skileraren het er al over om naar Haslach te gaan. Het kwam erop neer dat ze een dalafdaling zouden gaan maken die niet bestond, tiefschnee dus (omdat het die nacht zoveel gesneeuwd had. Ik had dat echt nog nooit gedaan, maar dacht ach ja waarom niet he. Met zo’n 15 personen gingen we eerst een rondje proef draaien en tussen de gewone pistes tiefschnee opzoeken. Nou serieus dat heb ik geweten ook hoor. Mijn bovenbeenspieren waren niet genoeg getraind en mijn conditie kan ook nog wel wat beter haha. Sjongejonge wat was dat zwaar zeg. Om maar niet te vergeten dat ik twee keer een hapje sneeuw heb kunnen nemen. Dus besloot ik samen met nog een meisje die dalafdaling maar even af te slaan. In de plaats daarvan hebben we 30 ballonen met helium gevuld voor Ferdinand (zoon van Andreas, tevens skileraar die ik had bij mijn Anwärtercursus) omdat hij jarig was. Dus wij met die 30 ballonen in de gondel naar beneden haha,leuk gezicht was dat. Beneden gingen we met alle skileraren naar zijn Après Ski hutje om hem te feliciteren. Daar kregen we allemaal een glas champagne ( en jullie weten hoe dol ik daarop ben :P… euh not). Na een halfuurtje ging ik met nog drie andere terug naar het skilerarenhuis. Oh enne ene duitser was zn gewone skischoenen vergeten dus moest ik de auto terug rijden. Dus jaja mijn rijbewijs komt toch nog van pas ;). Daar aangekomen dook ik gelijk onder een heerlijke douche om mijn spieren even rust te gunnen. Die hebben het vandaag echt zwaar te verduren gehad :O. ik had niet veel honger dus at alleen wat brood. Verder heb ik lekker wat gelezen en genikst :P. Ik ben benieuwd wat ik morgen allemaal ga doen.
Liefs van mij
-
09 Februari 2010 - 18:29
Debby:
Heej Spetter,
Altijd zwaar de eerste dag, voor je het weet is het om.
Geniet er van;) :P
(K) -
06 Maart 2010 - 19:25
Jolanda:
hé zo oud ben ik nou ook weer niet zeg
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley