Verrassende wending
Door: S.C. Landkroon
Blijf op de hoogte en volg Sandra Cerena
08 Maart 2010 | Oostenrijk, Zell am Ziller
Hallo allemaal,
Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen. Als ik nu uit mijn raam kijk zie ik geen bergen meer maar… mijn oude vertrouwde weg met hard rijdende auto’s. Jaja ik ben weer thuis in Almere. Het was niet de planning, maar liep toch even anders. Zoals jullie wel begrepen hadden, heb ik de laatste week niet gewerkt. Omdat de kans op werk op dit moment steeds kleiner wordt ben ik samen met vier andere naar huis toe gegaan. Door de crisis merk je toch dat er veel minder mensen op wintersport gaan. Voor zowel de skischool als de werknemers is dat erg jammer. Afgelopen zaterdag ben ik dus de berg op gegaan om mijn ski’s op te halen en de eigenaren van de skischool gedag te zeggen. Het weer viel jammergenoeg tegen dus ging ik niet meer skiën. Daarna heb ik de rest van de dag besteed om nog even mijn spullen in te pakken. Met veel gedoe en geprop waarbij menig tas het niet heeft overleefd was dat eindelijk gelukt. ’s Middags hebben we nog even gezellig met z’n allen een film gekeken. Om 18.45 uur ben ik samen met Marie-Louise naar het station gelopen met al mijn troep om daar te wachten op mijn bus. Gelukkig kwam de bus aardig op tijd. In de bus kreeg ik te horen dat we met een grote omweg naar Nederland gingen omdat er verschillende bussen uitgevallen waren. Ik had gelukkig weer een plaatsje voor mij alleen, maar kon maar niet in slaap komen. Na veel gedraai gezucht en gesteun dommelde ik een beetje in. Ik werd wakker toen we bijna in Nederland waren, maar toen ik naar de tijd keek schrok ik. Het was al 10.00 uur, ik had allang in de buurt van Amsterdam moeten zijn. Vlak over de grens kregen we nog een ontbijtstop van een half uur. Eenmaal terug in de bus kregen we de fijne welkome mededeling dat de bus kapot was. Nou gaat lekker zeg. We hebben dik twee uur moeten wachten op een nieuwe bus. Daarna schoot het gelukkig lekker op. In Amsterdam stond de Taxi (mijn broertje) al te wachten. Toch was het pas 16.00 uur voordat ik mijn eigen huis weer binnenstapte.
Nu een dag verder heb ik eindelijk mijn spulletjes weer opgeruimd. Zelfs alweer een rondje hardgelopen, en genoten van mijn eigen bedje en douche. Jammer dat het zo gelopen is, maar ik denk (hoop) dat jullie snel weer van mij horen ;).
Liefs van mij!
-
09 Maart 2010 - 10:00
Leny:
Wat jammer! Maar ja, het is vast ergens goed voor. Veel succes met je verder plannen, liefs -
11 Maart 2010 - 18:29
Anika:
wie waren er nog meer naar huis gegaan?:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley