Levendige jacht
Door: S.C. Landkroon
Blijf op de hoogte en volg Sandra Cerena
09 November 2009 | Zuid-Afrika, Pretoria
Goededag allemaal! 02-11-2009
Vandaag stond ik weer aardig vroeg op. Ik kan na zes uur eigenlijk gewoon niet meer slapen. Vandaag was ik kitchenteam, dus ben ik gaan helpen bij het klaarmaken van het ontbijt. We hadden overheerlijk pancakes. Daarna ben ik nog even gaan helpen bij de cups. Er was weinig te doen vandaag, en had dus een rustig dagje. Rond een uur of elf ben ik samen met Melanie gaan helpen bij het maken van de lunch. We hadden wraps op het menu staan, lang geleden zeg! En nee die komen hier niet uit een AH pakje maar zijn handgemaakt. Na de lunch hebben we natuurlijk netjes de tafel afgeruimd en weer gedekt. Om drie uur hebben we drie meiden uitgezwaaid. Vervolgens zijn we met zijn alle opzoek gegaan naar een impala die al drie keer achter elkaar gedart was, maar gewoon niet neer wilde. Onmogelijke klus. Ook al heb ik nog zo’n goede conditie, ze springen/rennen echt van hot naar her. Na een wandelvierdaagse in een dag gedaan te hebben ben ik maar samen met Hanzie op de auto meegegaan om ze te darten. Jammergenoeg hadden ze er geen meer kunnen vinden en zijn we terug gegaan naar de lodge. Na een lange nodige douche hebben we heerlijke brocolischotel gegeten. ’s Avonds gingen Vinvent Hanzie en Willie weer jagen. En jaja daar zegt Sandra tegenwoordig geen nee meer tegen. Best gezellig hoor, zo’n theekransje achter op de bakkie en tussendoor wat schieten :P. Pas na bijna twee uur gezocht te hebben, had Willie eindelijk beet. Nadat Hanzie de keel doorgedingest hat en hem in de bakkie gegooid te hebben reden we verder. Ik voelde aan de huid, die nog steeds warm was. Gillian dacht, goh laat ik dat ook eens doen. Nou dat hebben we geweten hoor. Ik heb wel eens van stuiptrekkingen gehoord, maar deze waren echt niet normaal meer. Het leek er gewoon op alsof het beest nog even uit de bakkie wilde springen. Haha we schrokken ons echt bijna dood gewoon. Gelukkig niet helemaal, anders mochten we er naast liggen :P. Maargoed na zo;n 15 minuten verder gezocht te hebben, had Willie al snel nummer twee te pakken. Dat was genoeg voor toen, en zijn we weer terug gereden. Uiteindelijk lag ik nog aardig laat in bed.
Lieve kusjes van mij!
Vandaag stond ik weer aardig vroeg op. Ik kan na zes uur eigenlijk gewoon niet meer slapen. Vandaag was ik kitchenteam, dus ben ik gaan helpen bij het klaarmaken van het ontbijt. We hadden overheerlijk pancakes. Daarna ben ik nog even gaan helpen bij de cups. Er was weinig te doen vandaag, en had dus een rustig dagje. Rond een uur of elf ben ik samen met Melanie gaan helpen bij het maken van de lunch. We hadden wraps op het menu staan, lang geleden zeg! En nee die komen hier niet uit een AH pakje maar zijn handgemaakt. Na de lunch hebben we natuurlijk netjes de tafel afgeruimd en weer gedekt. Om drie uur hebben we drie meiden uitgezwaaid. Vervolgens zijn we met zijn alle opzoek gegaan naar een impala die al drie keer achter elkaar gedart was, maar gewoon niet neer wilde. Onmogelijke klus. Ook al heb ik nog zo’n goede conditie, ze springen/rennen echt van hot naar her. Na een wandelvierdaagse in een dag gedaan te hebben ben ik maar samen met Hanzie op de auto meegegaan om ze te darten. Jammergenoeg hadden ze er geen meer kunnen vinden en zijn we terug gegaan naar de lodge. Na een lange nodige douche hebben we heerlijke brocolischotel gegeten. ’s Avonds gingen Vinvent Hanzie en Willie weer jagen. En jaja daar zegt Sandra tegenwoordig geen nee meer tegen. Best gezellig hoor, zo’n theekransje achter op de bakkie en tussendoor wat schieten :P. Pas na bijna twee uur gezocht te hebben, had Willie eindelijk beet. Nadat Hanzie de keel doorgedingest hat en hem in de bakkie gegooid te hebben reden we verder. Ik voelde aan de huid, die nog steeds warm was. Gillian dacht, goh laat ik dat ook eens doen. Nou dat hebben we geweten hoor. Ik heb wel eens van stuiptrekkingen gehoord, maar deze waren echt niet normaal meer. Het leek er gewoon op alsof het beest nog even uit de bakkie wilde springen. Haha we schrokken ons echt bijna dood gewoon. Gelukkig niet helemaal, anders mochten we er naast liggen :P. Maargoed na zo;n 15 minuten verder gezocht te hebben, had Willie al snel nummer twee te pakken. Dat was genoeg voor toen, en zijn we weer terug gereden. Uiteindelijk lag ik nog aardig laat in bed.
Lieve kusjes van mij!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
