Elektrisch hek

Hoihoi jullie! 16-11-2009

Vandaag ging de wekker weer vroeg K. Rond een uur of half 6 hoorde ik een raar geluid… wat bleek nou het was gewoon even een luipaard in mijn achtertuin die een impalaatje om zeep hielp. Nee ik heb het niet gezien L, maar Marie herkende de geluiden. Na een ontbijt van Kellog’s (omdat er niks anders meer was) gingen we eerst de paarden insprayen tegen teken en vliegen. Gunsten was zo gebeurd, maar die ander ppfff dat arme beest heeft echt een slecht geweten zeg. Daarna gingen we vlees voor de jakhals ontdooien en tussendoor even de heuvel op om ontvangst te zoeken. Jakhals kwam alweer snel aangehobbeld toen hij de auto hoorde. Vandaag was het weer best fris en geen zon L, dus konden we de Jakhals gewoon voeren waar we hem vonden. Best zielig, want daarna paarde we hem gewoon hem moederziel alleen achter latend. Rebecca de cheeta was weer wat minder makkelijk. We gingen haar te voet volgen. Anthony liep voorop en vertelde dat ik moest rennen als hij dat zei en in de boom klimmen als hij dat zei :S hhmm klonk spannend. Dat zou alleen moeten wanneer we buffels zouden zien, omdat die blijkbaar nogal gevaarlijk zijn. Ze bleef maar verder van ons aflopen dus duurde het een tijdje voor we haar zagen. Op het moment dat zij ons zag, ging ze weer even een paar minuten mooi liggen en liep ze weer verder door. Aan haar buik te zien had ze lang niet gegeten en was ze hongerig, dus lieten we haar haar gang gaan. Kris kras door de buch (en de vele takken met doornen) konden we gelukkig weer de auto terug vinden. Als lunch hadden we een heerlijke omelet met een dikte die ik nog nooit gezien had, haha er waren 10 eieren gebruikt :S… wel lekker. Na de lunch gingen we richting Alldays om wat inkopen te doen voor de nieuwe vrijwilligers die dinsdag komen. En zo had ik ook nu weer een internetkans (A). Daarna ging ik samen met Marie de elektrische hekken nakijken. Sta ik dan even met een tangetje ijzerdraad met een voltage van 2000 om te buigen… hhmm risicovol K. Zo hoorde ik ook voor het eerst de noodkreet van een impala :S nog steeds leer ik elke dag bij. Tijd tekort!!! Ppfff uiteindelijk na een veel te hobbelige rit (omdat Marie de hobbels niet zag haha) kwamen we pas tegen half acht ’s avonds terug, en konden we dus gelijk aan tafel schuiven. We waren best kapot dus waren we aardig vroeg ons bedje ingedoken.

Kusjess van mij