Bloederige dag

Hoihoi jullie, 25-10-2009

Vanochtend rond 7 uur ben ik maar van kamer gewisseld, die mieren waren echt te erg gewoon. Ze zouden nu gif gebruiken die veel te gevaarlijk is. De kamer was gewoon recht tegenover, dus hoefde alleen maar alles over te dragen. Maar die kleine dondersteentjes liepen steeds in de weg :O, en gingen overal in en op springen, dus duurde het veel langer dan nodig was. Heel irritant, maar wel schattig haha. Rond acht uur ben ik even gaan helpen met de cups. Daar kwam Hanzie ons halen om mee te gaan om een dode gnoe op te halen bij de buren. Omdat de rest bij de cups wilde blijven ben ik samen met Vincent mee gegaan. Het bleek de het arme beest gebeten was door een zeer giftige slang. Na het ontbijt kregen we een onverwacht verzoek. Of we mee wilde gaan met Hanzie die een koe moest neerschieten. Neeeeeeeeeeee, zou mijn ‘normale’ eerste gedachte zijn. Hier niet, ik ging mee omdat ik vond dat het een deel was van hier zijn. De koe had een paar dagen daarvoor een kalf moeten krijgen, maar die was veel te groot en wilde er niet uit en was binnenin al aan het rotten. De koe nu dus ook, en die viel niet meer te redden. Toen we daar aankwamen lag het arme beest een beetje voor zich uit te staren. Voordat we er eigenlijk echt erg in hadden hield de Hanzie de loop tegen zijn voorhoofd en schoot :O. Onmiddellijk begon er uit alle hoeken en gaten van alles te lopen. Heel vreemd om te zien. Nu was het beest hersendood, maar nog niet goed. Dus pakte Hanzie zijn mes om even de keel door te snijden (alsof het de normaalste zaak van de wereld was :S). En nee, ik heb niet gehuild (wat ik dacht dat ik zou doen)… maar stond er heel koeltjes naast en te kijken. Op een of andere manier kan ik het hier wel hebben. De rest had er stiekem toch een beetje spijt van dat ze meegekomen waren. Aangekomen bij de leeuwen moest het beest natuurlijk in stukken gesneden worden. En ja, dat heb ik ook gedaan. Ik heb met veel moeite en wat hulp van Vincent zijn achterbeen eraf gesneden. Daarna hebben we het grote deel aan de gremlins gevoerd en de rest aan onze leeuwtjes bij de lodge. Wat was ik vies na die job zeg, gadverdamme. Ik stonk naar dood, ielgh. Sorry voor dit vieze verhaaltje, maarja hoort er ook nou eenmaal bij he. Vandaag was het rustdag, maar omdat ik cupteam was moest ik toch iets doen. Ze waren een beetje moeilijk te voeden vandaag, ze hadden er geen zin in. In de namiddag ben ik samen met de twee nieuwe vrijwilligers naar de cheeta’s gegaan. Zo mooi om zo dichtbij te kunnen komen. Daarna nog even handje gegeven aan Radjah de tijger. Na het avondeten rond 21.30 uur ben ik samen met andere Sandra en haar Melanie (haar zusje) mee gegaan op jacht naar impala’s. Omdat er jaren geen nieuw bloed is, is de kans groot dat er straks miskramen komen en/of ziektes. Ze moeten er zo’n 20 hebben, waar ze acht nieuwe voor in de plaats krijgen. Samen met Vincent stond ik achter op de bakkie met het grote licht zoekend naar een slachtoffer. En na zo’n 45 minuten hadden we er een gevonden. Ik moest met het licht op hem blijven schijnen zodat hij kon schieten. En deze zakte ook zo door z’n poten voor ik het wist. Ook hierbij weer hetzelfde verhaal wat de keel betreft. Daarna hebben we er niet een meer gevonden. Omdat dit heel goed en -volgens de rangers- ook lekker vlees is voeren we het niet aan de leeuwen, maar gaan we het zelf eten :S. Tjah en dat moet je natuurlijk ook gelijk voorbereiden. Toen we dus terugkwamen werd het beest helemaal ontdaan van zijn huid en alle ingewanden. Rond 00.00 uur lag ik weer in mijn bedje, na een nogal bloederige dag. Nogmaals sorry!!

Liefs Sandra