Vlucht & Aankomst

Woensdag 26 dec 2012

Hallo allemaal,

Hehe eindelijk na jaren wachten is het dan zo ver. Ik ga terug naar mijn roots. Aangezien dat natuurlijk een spannende happening is kon ik voor geen meter slapen. Dan maar even samen met mijn mannetje een nachtje doorhalen. Na 1,5 uur de oogjes toch even dicht gedaan te hebben gingen er twee wekkers af die als muziek in de oren klonken. En zoals gewoonlijk kwam dat samen met buikpijn van de spanning. De tassen stonden al ingepakt op ons te wachten. Dus na genoten te hebben van de laatste lekker lange hete douche, bolletjes gesmeerd te hebben, afscheid genomen te hebben van mijn twee viervoetertjes sloten wij de deur achter ons en begon dan onze reis. Wij hadden gelukkig een lieve vriend die ons naar Schiphol wilde brengen. De weg was lekker rustig dus al snel stonden we in de nogal onverwacht volle vertrekhal. Het mag dan wel tweede kerstdag zijn, maargoed op Schiphol gaat het ook gewoon door. We hadden gelukkig al online ingecheckt, dus we hoefde alleen maar onze boardingpassen uit te printen en onze bagage te droppen, die overigens een mooi gewicht bereikt had van 14kg per tas incl leuke spulletjes voor de kids daar. Dus genoeg ruimte om weer troep mee terug te nemen zou ik zeggen. Daarna zijn we naar vertrekhal 3 gegaan waar we met een flyer van Sawadee recht hadden op een leuke DOPPER bidon-achtig iets, jaja wij zijn natuurlijk dol op gratis spullen haha. Achter de douane gingen we op jacht naar de Colombiaanse Pesos, maar zoals we eigenlijk al dachten hadden ze die niet, dan daar maar even pinnen. We waren lekker op tijd, dus hebben nog even een gezonde fruitdrank gedronken. Ondertussen hadden we beide even de tijd om de laatste mensen te bellen/smsen/appen om te bevestigen dat we dan nu toch echt weg gaan. En eindelijk verdween de buikpijn een beetje en kon ik wat eten. Netjes om 11.00 vertrokken we vanuit Schiphol met een klein vliegtuigje van Lufthansa richting Frankfurt. Nou werkelijk twee keer met onze ogen knipperen en we stonden alweer aan de grond. Daar hadden we net genoeg tijd om over te stappen. Time flies when your having fun... zelfs tijdens het overstappen op een vliegveld haha, dus de tijd ging al weer te snel. Toen we bij de gate aankwamen konden we gelijk boarden. Wauw, raar hoor dit was dan het vliegtuig dat mij naar Colombia gaat brengen... Spannend. En sjee wat een mix van mensen die in datzelfde vliegtuig stapte zeg. Van jonge studenten tot gezinnen met baby's en van echte Colombianen tot oude mensen. Grappig, ben benieuwd wat die gaan doen daar. We hadden zelf pas drie andere mensen gezien die eventueel bij onze reis zou horen. Maar we zagen toch zeker geen 16 mensen a la 50+ met hun anwb jasjes en ingelopen wandelschoenen. De indeling was 2-4-2 dus wij zaten lekker met zijn tweetjes aan het raam. En mijn arme vent keek al uit naar de lange reis met zijn kniën in zijn nek. Na in drie verschillende talen vanalles gehoord te hebben over de reis kwam het toestel dan eindelijk in beweging. We werden al snel voorzien van een drankje en het bekende zakje met zoutjes. We doodde onze tijd met een filmpje, slapen spelletje op de iPad en muziek luisteren. Toch best lang hoor 11,5 uur vliegen ppff. Een uur voor de landing werden we nog even getrakteerd op een heerlijke maaltijd... pasta hhmm. Niet veel later begonnen we te dalen en kwam Bogota steeds dichterbij. Heel veel lichtjes en jaja bergen. Sjah het was donker dus niet heel veel te zien. Na een nette landing stonden we al snel in de rij bij de douane. Dat was echt mooi. Toen ik mijn paspoort aan de man in uniform gaf vroeg hij; Hablo español? dus ik dacht ik zeg maar van niet. Maar op dat moment kijkt hij in mijn paspoort en begint toch in het Spaans. Gelukkig kan ik redelijk wat verstaan, uit zijn woorden begreep ik dat hij niet snapte waarom ik geen Spaans praat terwijl ik wel in Bogota Colombia geboren ben. Yes laat ik dat nou goed kunnen uitleggen. Dus ik op mijn beste Spaans zeggen dat ik geadopteerd ben, haha nou dat begreep hij niet hoor. Pas toen ik antwoordde dat ik toerist was begreep hij het. Na wat basis vragen aan ons zei hij met een mooi Spaans accent; WELCOME TO COLOMBIA! Vervolgens gingen we naar de band om onze bagage op te halen. Hier zagen we voor het eerst mensen die ook bij onze reis hoorde. Verder keek ik vooral mijn ogen uit naar de Colombianen haha, toch even kijken of ik er wel op lijk. Nou geloof het of niet maar toen we de aankomsthal uitliepen en onze reisbegeleidster begroet had die netjes met een bordje van Sawadee stond te wachten kreeg ik een kleine hartverzakking. Naast haar stond een jongeman met zijn zwarte haar netjes in de gel sportieve/casual kleding die het gezicht had van Quint. Echt eng haha ik kon mijn ogen maar niet van hem afhouden, haha. Tjah Quint haha, hij had gewoon echt jou ogen mond en neus... heel apart. Na iedereen de hand geschud te hebben waarvan we de namen natuurlijk gelijk vergeten waren gingen we met een klein personenbusje naar het oude gedeelte van Bogota waar ons hotel Platypus zit. Onderweg vertelde de reisbegeleidster in het kort wat ons voor morgen te wachten staat. We gaan in ieder geval een mooie stadswandeling maken, ben benieuwd! In het hotel aangekomen kregen we een welkomstdrankje. Gelijk maakte iedereen gebruik van de gratis wifi. Overal kwamen de telefoons en tablets tevoorschijn haha. En ja zo ik ook dus. Ook werden de sleutels uitgedeeld en uitgerekend onze kamer waren ze even de sleutel van kwijt. Maargoed de kamer was open dus we konden er gewoon op, en morgen zouden we de sleutel krijgen. De reisleidster hadden we verteld van ons plan om morgen na de stadwandeling naar mijn tehuis te gaan, dat vond ze erg leuk en bood daarom aan om als tolk mee te gaan nadat ze de rest van de groep eerst naar een museum heeft gebracht. Super toch! En nee ik besef nog niet echt dat ik nu in mijn geboorteland zit, maar misschien komt dit morgen wanneer ik Bogota in daglicht kan bewonderen. Het hotel waar we nu zijn is een leuk openlucht hotelletje met smalle gangen veel hout en gezellige lichtjes. Onze kamer heeft een schattig twee persoonsbed en een redelijke badkamer. Nah hier kunnen we best vertoeven de komende twee nachten. Zo, tijd om lekker naar dromenland te gaan. We zijn kapot, het mag hier dan wel 22.30 uur zijn maar bij jullie is het 04.30. Weltrusten, en tot morgen!

Liefs Sandra & Patrick