Paardje hobbelen

Dinsdag 1 januari

Vandaag even geen wekker. Nieuwjaarsdag met een heerlijk fel zonnetje, mooi toch. We zouden deze morgen even lekker rustig aan doen. Na het standaard ontbijtje van brood en ei met een sapje was net tijd om even lekker te relaxen bij de lodge. Het zonnetje brandde lekker, dus tijd voor de korte kleding en de zonnebrand. Genietend van hetnuitzicht typte ik weer verder aan mijn verhaaltjes terwijl mi novio een lekker muziekje opzette. We bedachten ons een beetje laat dat we op tijd moesten lunchen, maar ze doen hard hun best hier. De pasta was heerlijk, en de sandwich was een lekkere salade geworden haha. Om 14.00 uur zouden de paarden namelijk klaar staan voor ons. Maar hier gaat alles tranquillo. Dus na het naar binnen proppen van net eten bleek dat we nog zeker wel 20 min hadden. Maar uiteindelijk waren alle 10 de caballos er. Grotendeels van de ruiters waren allemaal beginners. Maar al snel was dat niet meer te merken. Mijn kerel zat samen met mij in de kopgroep die niet meer te houden was. Met z'n vieren galoppeerden we lekker vooruit. Wat resulteerde in het volgen van de verkeerde weg. Tussendoor stopte we nog even om naar de twee enigste nog gekleurde beelden te kijken. Daarna hobbelde we lekker verder door de mooie omgeving. Het waren slechte paden die erg op en neer gingen. Bij de laatste stop zat een vrouw met de mayakalender en aan de hand van je geboortedatum kon ze iets over jou vertellen. Dus daar waren we natuurlijk allemaal erg benieuwd naar. Deze stop duurde dus wat langer dan gepland. Het laatste stuk was grotendeels langs de grote weg, dus deden we erg rustig. Eenmaal afgestapt was dat een opluchting voor mijn tere billetjes. Want omg die deden pijnnnnnn haha. Om over de rest van mijn lichaam nog maar niet te beginnen. ' s Avonds gingen we met een paar naar beneden waar we bij een lekker restaurant wat aten. We gingen daarna snel terug omdat we de volgende morgen vroeg naar Popayan zouden vertrekken. Ik was ontzettend moe, echt op gewoon. Sja ik was best ziekjes maar nam mijn rust natuurlijk niet.